ครุสติสถานและบ้านคุณพงศกร

ครุสติสถาน  สถานที่ปฏิบัติธรรม

ก่อนที่จะเดินทางไปชมครุสติสถานนั้น เราได้ตั้งเป้าหมายถึงสิ่งที่อยากจะไปดู โดยแยกเป็นเป็น ๒ เรื่อง คือ
 ๑ อยากจะได้อะไรจากการไปดู
 ๒ เพื่อที่จะให้ได้ผลลัพธ์จะต้องทำอย่างไร

ซึ่งเราได้ทำการกำหนดถึงสิ่งที่เราได้ไปดูดังนี้
๑ การแบ่งสัดส่วนของพื้นที่โดยใช้ mass ให้น้อยที่สุด แต่รับรู้ถึงการแบ่งพื้นที่
๒ ลักษณะอาคารที่เล็ก ใหญ่ เล็กอย่างไรให้ดูกว้าง ใหญ่อย่างไรให้ดูไม่ทึบ ดูโปร่ง โล่ง สบาย
๓ แสง ปริมาณของแสงที่ต้องการแต่ละพื้นที่ การจัดการให้ให้แสงเข้ามาก-น้อย อย่างไร

และสิ่งที่ทำให้ได้มานั้นนั้นคือ การเขียนแปลน สังเกต และใช้ความรู้สึกของตัวเองจับความรู้สึกของสถาปัตยกรรม

  ๑ การแบ่งสัดส่วนของพื้นที่โดยใช้ mass ให้น้อยที่สุด แต่รับรู้ถึงการแบ่งพื้นที่

Diagram circulation
 มีการใช้เส้นทางเป็นการแบ่งพื้นที่ มีต้นไม้พุ่มที่เอาไว้กั้นแต่ละพื้นที่เอาไว้ เช่น ใช้ทางเป็นเป็นตัวแบ่งกิจกรรมของแต่ละพื้นที่ และเมื่อเข้าไปในบริเวณนั้นก็จะแบ่งพื้นที่ย่อยๆโดยใช้ต้นไม้ในการแบ่งอีกชั้นนึง เห็ฯได้จากบ้านพัก ซึ่งส่วนนึงที่ใช้ไม้พุ่มอาจเกิดจากการกั้นเสียง

 ๒ ลักษณะอาคารที่เล็ก ใหญ่ เล็กอย่างไรให้ดูกว้าง ใหญ่อย่างไรให้ดูไม่ทึบ ดูโปร่ง โล่ง สบาย

อาคารที่ใหญ่ตรงบริเวณสถานปฏิบัติธรรม ใช้การเปิดใต้ถุงโล่ง และสามารถมองเห็นสวนที่อยู่ด้านหลัง ทำให้ไม่อึดอัด ชั้นสองเป็นประตูบานเฟี้ยม เมื่อทุกบานถูกเปิดหมดก็จะให้ความรู้สึกที่ไม่ทึบตัน

อาคารเล็ก ใช้กระจกทีสามารถองทะลุเข้าออกได้ แม้ว่าความจะประมาณ ๒ เมตร ก็ไม่เกิดความรู้สึกแคบ ช่องเปิดเยอะ มีพื้ที่โล่งๆในห้องเพื่อทำกิจกรรม แยกทางทางเดินไว้ด้านข้าง

๓ แสง ปริมาณของแสงที่ต้องการแต่ละพื้นที่ การจัดการให้ให้แสงเข้ามาก-น้อย อย่างไร

ที่เห็นชัดที่สุดคือ ตรงบริเวณเดินจงกรม มี ซุ้มไม้โค้งเพื่อกันแดด ให้แสงเข้ามาได้เล็กน้อยแต่ไม่ร้อนจนเกิดไป

   บ้านคุณพงศกร (พี่ปาล์ม)

เป็นบ้านขนาดเล็ก ๒ ชั้น ที่สร้างขึ้นจากข้อกำหนดทั้งหมด เช่น พื้นที่ ทิศทางของแดด ลม แต่ละพื้นที่มีความตั้งใจที่จะสื่อออกมาผ่านสถาปัตยกรรม

   ผัง

พื้นที่ภายในบ้านนั้นไหลลื่นมาก แต่ก็ยังมีขอบเขตที่ชัดเจนว่า ห้องนี้คือห้องอะไร ทุกพื้นที่เดินเข้าถึงได้หมด

ประตูบ้านที่เหมือนว่าไม่สามารถปกปิดความเปลือยของบ้านได้ แต่ว่าก็รู้สึกถึงความส่วนตัวมากเพราะประตูบานปิดส่วนที่เป็นพื้นที่นั่งเล่น และเป็นมุมอับที่ไม่สามารถให้คนภายนอกเห็นเข้ามาในบ้านหรือในห้องนอนได้ ซึ่งเป้ฯการวางทางเข้าบ้านที่ทึบแต่ดูโปร่งได้อย่างมีเหตุผลมาก

ส่วนที่เราชอบที่สุดคงไม่พ้นห้องน้ำที่เปิดโล่ง ข้างในไม่ได้รู้สึกว่าเป็นห้องชำระล้างร่ายกาย อบน้ำอย่างเดียว แต่เป็นห้องที่ให้ความรู้สึกผ่อนคลายไม่ต่างจากห้องนอนเลย เราแค่นอนในอ่างโดยที่ไม่มีน้ำตอนช่วงเวลาบ่ายแก่ๆเราก็รู้สึกผ่อนคลายเหมือนนอนในโซฟา อยากจะลองอาบน้ำและแช่ตัวอยู่ในห้องนั่งเล่นแห่งนี้นานๆ  

การที่เราได้เข้ามาสัมผัสบ้านนี้ทำให้เรารู้สึกว่าสถาปนิกหลงใหลและรักบ้านของตัวเองมาก  ทุกที่ที่อยู่ในบ้านคือการพักผ่อน ไม่มีอะไรที่หวือหวา สงบ เรียบง่าย และเข้าใจได้ง่ายอย่างแท้จริง